Blogs

Geboorte

door Jacky van de Goor

Stel dat het waar is, en er is een hiernamaals waar al je herinneringen worden gewist, op één na…Welke herinnering kies je dan?

Toen ik de Japanse film Afterlife voor ’t eerst zag, werd ik meteen gegrepen door deze vraag. Want, uit al die miljarden herinneringen, die ontelbare filmfragmenten van je leven, moet het fragment dat je kiest wel heel betekenisvol zijn! Mijn eigen moment om mee te nemen borrelde meteen boven. En wakkerde mijn nieuwsgierigheid aan. Wat zegt dit moment over mij? Wat kiezen andere mensen? En wat leren deze momenten ons? Het plan werd geboren voor dit project. Om deze herinneringen te verzamelen en er wetenschappelijk onderzoek naar te doen.

Geboorte is ook een thema in veel herinneringen die mensen met mij hebben gedeeld. De geboorte van een kind, vaak het eerste kind. Maar liefst 10% van de herinneringen die ik tot nu toe heb verzameld beschrijft een geboorte. Aanvankelijk was ik daar niet blij mee. Alwéér één, dacht ik. Ik zag mijn project al vervallen tot clichés, tot een aaneenschakeling van zoetsappige uitlatingen en roze wolken.

Op zoek naar het verhaal

Tot ik ging doorvragen. Op zoek naar het verhaal achter de gebeurtenis. Door mensen te laten vertellen over die geboorte: wat gebeurde er precies, wat heb je beleefd?

De verhalen over geboortes bleken totaal verschillend. Van inhoud, van emotie, en van betekenis. In één herinnering werd met de baby een speelkameraadje geboren, iemand om samen de wereld mee te ontdekken. Een ander verhaal beschreef tot mijn verbazing uitsluitend de lange weg van de geboorte, het zware proces van de bevalling, van afzien, van volharding, met als hoogtepunt: I did it, het is me gelukt! En in de herinnering van mijn eigen man over de geboorte van onze dochter, wordt hij vooral zelf geboren. Geboren als vader, die een kind mag helpen opgroeien.

If you want to know me, you must know my story - McAdams

Ik ontdekte dat er in deze herinneringen veel méér wordt geboren dan alleen een kind. Naast een baby wordt er ook iets anders geboren: een diepe wens, een verlangen. Door voorbij het cliché en de abstractie naar het verhaal te gaan, naar het persoonlijke, het specifieke, kwam de essentie van deze momenten naar boven.

‘If you want to know me, then you must know my story’, zegt McAdams (1993) hierover, één van grondleggers van de narratieve psychologie. Wij mensen zijn verhalenvertellers. Door onze verhalen laten zien wie we zijn. Als we onszelf willen kennen, inzicht willen krijgen in de zin en betekenis van ons eigen leven, dan moeten we ons eigen verhaal kennen, zo zegt Mc Adams.

We hebben allemaal een eigen verhaal. Een eigen herinnering om mee te nemen naar het hiernamaals. In deze verhalen laten we zien wie we zijn, welk verlangen er in ons geboren wil worden.

Wat is jouw verhaal?

Bronnen:

  • McAdams, D. P. (1993). The stories we live by: Personal myths and the making of the self. New York: William Morrow & Co.

Meld je aan voor de nieuwsbrief!