Koningsdag: wat staat er op jouw lijstje?

door Jacky van de Goor

Mijn zoon is verknocht aan knuffels. Hij brengt ze tot leven. Zo spelen ze voetbalcompetities, zingen ze hartstochtelijk in the voice of Holland en stellen ze zich kandidaat voor presidentsverkiezingen. Alles wat indruk op hem maakt speelt hij met zijn knuffelpopulatie na.

Op de foto zie je zijn boodschappenlijstje voor de Koningsdag vrijmarkt van afgelopen jaar. Het kwam tot stand na een bezoek aan de dierentuin, waar hij inspiratie opdeed om de populatie uit te breiden. Toen ik het lijstje zag, was mijn eerste gedachte: oei, dat gaat nooit lukken. Nog nooit een zebraknuffel gezien, laat stáán een stokstaartje. Om teleurstelling te voorkomen probeerde ik hem voorzichtig te waarschuwen dat het weleens tegen zou kunnen vallen. De betreffende zoon hield echter voet bij stuk en liep op 27 april met zijn gespaarde zakgeld en de lijst in de hand gedecideerd de vrijmarkt op.

Wat blijkt? Aan het einde van de dag had alle dieren op de lijst gekocht. Terwijl hij rondliep met zijn lijstje waren mensen hem spontaan gaan helpen in het zoeken naar de juiste dieren: ‘mijn buurvrouw heeft misschien nog wel een eekhoorn’.  Alleen de haai bleek onvindbaar; daarvoor in de plaats kocht hij een orka – ook een gevaarlijke vis.

Natuurlijk was ik enorm blij voor hem. Tegelijkertijd betrapte ik mezelf echter op schaamte. Ik had hem immers proberen af te remmen in het realiseren van zijn droom. Ik wilde hem behoeden. Terwijl hij mij liet zien dat het gewoon kan. Je maakt eenvoudigweg een lijstje en je gáát ervoor.

Op het werk is het nog maar zelden onderwerp van gesprek: waar gaat het jou om, wat vind je belangrijk, waar wil je je voor inzetten?

Hoe vaak doen wij dit als volwassenen eigenlijk nog - dat wat we ècht belangrijk vinden op een lijstje zetten en ervoor gáán? Niet alleen privé, maar ook in organisaties herken ik dit: we hebben wel dromen, maar stoppen die weg of nemen genoegen met een slap aftreksel. Uit angst voor teleurstelling, voor mislukking, om buiten de groep te vallen of om afgerekend te worden.

Op het werk is het nog maar zelden onderwerp van gesprek: waar gaat het jou om, wat vind je belangrijk, waar wil je je voor inzetten? Zeker in deze slappe tijden nemen we weinig ruimte voor deze vragen en schieten we in de kramp van overlevingsmechanismes. We praten wel over wat we doen en hoe, maar niet over het waartoe, het hogere doel. Jouw persoonlijke ‘why’ in relatie van die tot het grotere geheel, de organisatie. We zijn onderdanen geworden, dienaren van het systeem dat we met elkaar hebben gecreëerd. Om dit nog verder door te trekken: slaven van onze KPI’s, targets en bonussen.

Zonde van je leven. En zonde van de organisatie. Die kan nooit een inspirerende plek zijn als mensen niet van binnenuit gemotiveerd zijn, als er geen appel wordt gedaan op hun kwaliteiten, verlangens en dromen.

Over enkele dagen is het weer Koningsdag. Mijn zoon heeft zijn lijstje alweer klaar: dit jaar staan er een paard, een kip en een varken op. Moet lukken, zou ik zeggen.

Bij deze nodig ik je uit om je eigen lijstje eens te maken. Om op te houden met het dienen van systemen en ingewikkeld gedoe waar niemand gelukkig van wordt, en te onderzoeken welk doel je werkelijk wilt dienen. En dan gewoon, onbevangen en gedecideerd, met je lijstje op pad gaan. Dan moet het echt een geweldig feest worden!

Wat staat er op jouw lijstje?