De geur van geboorte

Ik neem jullie mee naar december 2004, de geboorte van mijn jongste. De bevalling, ik ben thuis bevallen.
Het was  bijna half tien ’s ochtends, en er kwam van dat hele grauwe, gefilterde winterlicht  door door het raam. En ik weet nog, ik was bijna, bijna aan het einde, en ik riep: ‘hè, wat zal ik blij zijn als dit voorbij is!’
En toen werd mijn zoon geboren. En nou, dat hummeltje lag zo bij me, en ik weet nog heel goed dat ik besefte van: die geur van geboorte! Die is niet in woorden te vatten, voor mij niet, ik heb er geen woorden voor. Ik dacht: ik wil blijven herinneren hoe dit ruikt!

En dan hoop je dat je dat kunt vasthouden, maar dat kon ik niet vasthouden. Maar dat is wel die gedachte waar ik nog regelmatig aan terug denk.