Het geluid van trommels en trompetten

Mijn herinnering is een geluid. Het geluid van trommels en trompetten van de ‘zaate herremeniekes’ tijdens de carnavalszondag in Maastricht. Ik loop vanaf het station met mijn moeder van 80, mijn man en mijn drie kinderen over de Wycker Brugstraat richting de Oude Maasbrug. Zoals ieder jaar zijn we prachtig verkleed. Dit jaar zijn we punkers uit de jaren tachtig. Alle kleding en accessoires hebben we zelf gemaakt. Nachtwerk. We hebben net wat gedronken in de Poshoorn op de Stationsstraat. Mijn eerste halfom van deze carnaval; half pils, half oud bruin.
We lopen de helling van de Oude Maasbrug op en dan hoor ik het: de trommels en de trompetten die Maastrichtse carnavalsliedjes spelen. Ik kan niet horen welke liedjes het zijn, maar het geluid is onmiskenbaar. Dit is het geluid dat ik ieder jaar drie dagen per week mag horen. Het geluid komt binnen in mijn borstkas en vermengt zich met mijn emotie. Hier ben ik geboren, hier hoor ik thuis