Een hele mooie dag

Ik ben een jaartje of acht. Ik kruip uit een een hele warme slaapzak, en ik kruip door de tent. Ik zie dat de rits al open is en ik stap naar buiten. En het eerste wat me opvalt is de dauw die op het gras ligt, en ik zie de bergen in de verte.

Ik merk dat het nog fris is, waarop de zon er doorheen komt. Een een stukje verder zie ik m’n ouders al zitten, verzonken in een boek. En als ik ergens ga zitten zie ik dat mijn zusje ook al ook al wakker is en buiten is.

En terwijl die zon langzaam warmer wordt en alles nog stil is op de camping, kijken we af en toe we elkaar aan, knikken we, we zeggen niks.

En we weten: het gaat weer een héle mooie dag worden.